روزی بعد از کربلا و شام امام سجاد (ع) فرمود:
«بر شما باد به ادای امانت قسم به کسی که محمد (ص) را به حق به نبوت برانگیخت! اگر قاتل پدرم حسین بن علی (ع) شمشیری را که با آن پدرم را به شهادت رساند به من به امانت بسپارد به او بازمی گردانم.»
به راستی جز شاهدان واقعه چه کسی عظمت این کلام را درک می کند؟